Hamid Olimjon 1909 yil 12 dekabrda Jizzax shaxrida dunyonga keldi. U to’rt yoshga to’lar-to’lmas, otasi Olimjon aka vafot etdi va bo’lajak shoir Azim bobo qo’lida tarbiya ko’rdi. Azim bobo Jizzaxninng xatli-savodli va obro’-etiborli kishilaridan bo’lib, Fozil Yo’ldosh o’g’li Xatirchidan Jizzaxlik do’st-yorlarini yo’qlab tushganida, uninng xonadonida xam bo’lar edi. Shunday paytlarda AbdulHamid bobosi pinjida o’tirib, navqiron baxshininng do’mbira jo’rligida aytngan dostonlarini jon qulog’i bilan tinnglar edi. Onasi Komila xola xam xalq ertak rivoyatlarininng kiroyi bilingicha bo’lgan. AbdulHamid uzun qish oqshomlarini uninng Yoriltosh, Oyngul va Baxtiyor, Toxir va Zuxralar xaqidangi sexrli ertaklarini tinnglab o’tkazgan. Keyinchalik shoir bolalik kezlarini xotirlab, «O’t bog’langan qanotlar, Beqanot uchgan otlar», «So’ylaguvchi devorlar», «Bola bo’p qolngan chollar» ni xayoldan o’tkazar ekan, «Buvimninng xar qissasi, Xar bir qilngan xissasi fikrimni tortar edi» deb ilk o’sha adabiy manbani minnatdorchilik xissi bilan tilga olgan edi.
Hamid Olimjon sheriyatninng o’ta xalqchil oxang va rux kasb etishininng sababi xam shundadir.
1916 yil Jizzax qo’zg’aloni AbdulHamidni go’zal ertaklar olamidan yulqib olib, fojiali asrninng o’tli nuqtalaridan biringa tashladi. Qo’zg’alonni bostirish uchun kelgan jazo otryadi axolininng kichik bir qismini qilichdan o’tkazib, qolgan qismini jazirama dahshatga xaydadi. Shaxarni to’pga tutib, shu jumladan AbdulHamid yashangan qo’zg’alonni xam er bilan baravar tekislab tashladi. Azim bobo bilan kenja farzandi Axmadjon aka esa o’rta Rusiya shaxarlariga mardikorlikka yuborildi.
Ko’p o’tmay, Fevral so’ng oktyabr to’ntarilishlari ro’y berdi. Shoirninng bobosi ham, amakisi ham mardikorlikdan qaytishdi. 1918 yilda esa Abdulyamid Narimanov nomidagi to’liqsiz o’rta maktabga kirdi. 1923 yilda uni tungatib, Samarqanddagi o’zbek bilim yurtida S. Ayniy, A. Shakuriy, Xoji Muin, mashxur arxeolong V. L. Vyatkin sinngari allomalar dars berar edilar. AbdulHamid ana shunday ijodiy muxitga tushgani uchun xam unda sher yozish mayli orta boshladi. U bilim yurtininng «Yosh kuch » devoriy gazetasi va «Uchqun» qo’lyozma jurnalida dastlabki sheriy mashqlarini elon qilib, talabalar etiboringa tushdi.
Abdulhamid bilim yurtini bitirib, 1928 yilda O’zbekiston Davlat pedagongika akademiyasiga o’qishga kirganida, adabiyotga bo’lgan qiziqishi bir muncha taniqlashgan edi. Shuninng uchun ham 1929 yili «Ko’klam» nomli dastlabki sherlar to’plamining nashr etilishi kutilmagan xodisa bo’lmadi. Pedakademiya domlalari S. Ayniy, A. Saъdiy, O. Sharafiddinov, A. Alaviy, G. Shengeliylar esa undagi baddiy did va istedodga sayqal berib, keyingi ijodiy o’sishiga mustaxkam zamin xozirladilar. Tirishqoq shogird o’z bilimni boyitish bilan birga badiiy ijod bilan xam muttasil shug’llanib, 1931 yilda «Tong shabadasi» xikoyalar to’plamini, 1932 yilda esa «Olov sochlar» sheriy kitobini elon qildi.
Hamid Olimjon sheriyat etagini ushlagan bu davrda Stalinning, bolsheviklar firqasining yakka xokimligiga asoslangan davlat tuzumi qaror topmoqda, bilim yurti va pedakademiyada berilngan tarbiya talabalarning shu tuzimga nisbatan sadoqatli bo’lishiga qaratilgan edi. Stalin chorizmni «xalqlar turmasi» deb atab, 1916 yil qo’zg’alonini shafqatsizlik bilan bostirgan chor xukumatiga nafrat uyg’otmoqchi va shu yo’l bilan ham qora kunda tug’ilganu shu on bo’g’ilgan AbdulHamidlarda umid va ishonch qozonmoqchi edi. Xalqni marifatli qilish bo’yicha ko’rilgan bazi bir choralar yoshlarda yangi tuzumga xayrixoxlik uyg’otdi. Vladimir Mayakovskiy, Nozim Xikmat singari shoirlarning inqilobiy shelari ularga bu borada madad berdi. Stalin va firqa bergan vadalarga chipa-chin ishongan Hamid Olimjon sovetlar yurtininng baxtlar vodiysiga astoyidil ishondi. Romantik shoir 1932 yil nafaqat o’z ijodining, ayni paytda 30-yillar sheriyatining bayrog’i bo’lgan «Baxtlar vodiysi» sherini yaratib, «Payga» va «O’lim yovga!» to’plamlarini chop etdi.
Hamid Olimjon 1935 yili Zulfiyaga uylanadi.
30-yillarning ikkinchi pallasi shoir uchun yangi sinovlar va ijodiy yutuqlar davri bo’ldi. Qatiy ichki intizomga ega bo’lgan Hamid Olimjon qisqa vaqt orasida qalamini charxlabgina qolmay, ravon sheriy uslubni xam shakllantirib oldi. Bu davrda u «Daryo kechasi» (1936), «Sherlar» (1937), «O’lka», «Oyngul va Baxtiyor» (1939) xamda «Baxt» (1940) sheriy to’plamlarini bosamadan chiqardi.
1939 yil yanvarida u o’quv-pedangongika nashriyotiga ishga olindi, o’sha yilning noyabrida ulug’ o’zbek shoiri Alisher Navoiyning 500 yilligi munosabati bilan tashkil etilngan Navoiy komitetining masul kotibi qilib belgilandi. 1939 yil 27 aprelda esa O’zbekiston yozuvchilarning 2 quriltoyida respublika yozuvchilar uyushmasi boshqaruvchining kotibi qilib saylandi.
O’zbek adabiyotininng o’ttiz yoshli sardori bu masul lavozimda o’zining ajaoyib tashkilotchilik istedodini namoyish etdi. U ikkinchi jahon urushi yillarida O’zbekistonga ko’chirib keltirilgan yozuvchilar va olimlarni joylashtirish ularga moddiy yordam ko’rsatish, ijodiy quvvatlarini o’zbek adabiyoti manfaati yo’lida safarbar etishda ibratli ishlarni amalga oshirdi. Navoiy yubileyiga taraddud ko’rish, o’zbek adabiyoti namunalarini qardosh tillarga tarjima etish ishini yo’lga qo’ydi. Ayni paytda o’zi xam vatanparvarlik nurlari bilan sug’orilgan sherlar va balladalar, publitsistik maqollar yozdi muqanna qo’zg’aloniga bag’ishlangan sheriy fojia yaratdi.
Shoir avji ijodiy kuch ga to’lgan paytda-1944 yil 3 iyul kuni avtomobil xalokati natijasida vafot etdi. Uning adabiy merosi o’n jildlik «Mukammal asarlar to’plami»da to’la ravishda nashr etilgan.
