Mafkuraviy profilaktika – Mafkuraviy immunitetni shakllantiruvchi asosiy omil

0

Mafkuraviy immunitetni shakllantirishda mafkuraviy profilaktikaning o’rni katta. Mafkuraviy profilaktika xilma xil shakllarda ijtimoiy institutlar tomonidan amalga oshiriladigan g’oyaviy-tarbiyaviy, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, ma’naviy ishlar majmui, ya’ni ta’lim-tarbiya tizimini qamrab oladi.

Milliy g’oya asosidagi mafkuraviy immunitet har bir yigit-qiz, fuqaro mustaqillikning ma’no-mohiyati, Prezident Islom Karimov asarlarida ilgari surilgan bunyodkor g’oyalar; yurtimizda amalga oshirilayotgan islohot natijalari, Vatan va dunyo tarixi, umumbashariy tsivilizatsiya yutuqlariga doir bilimlarga tayanadi

Mafkuraviy immunitet insonning Vatan va xalq manfaatlari yo’lidagi faoliyatida namoyon bo’ladi. Mafkuraviy immunitet erkin, mustaqil fikrlashni, milliy va umumbashariy qadriyatlarga hurmat bilan qarashni, insonparvarlikni kundalik hayotiy faoliyatga aylantirishni taqozo etadi.

Mafkuraviy profilaktika – mafkuraviy immunitet tizimini shakllantiruvchi bosh omildir. U o’z mohiyatiga ko’ra yot g’oyalarning kirib kelishining oldini olish va ularni yo’qotishga qaratilgan chora-tadbirlar majmuini o’z ichiga oladi. Demak, mafkuraviy profilaktika xilma-xil shakllar ijtimoiy institutlar tomonidan amalga oshiriladigan g’oyaviy-tarbiyaviy, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, ma’naviy ishlar majmuini, bu sohada to’g’ri tashkil etilgan ta’lim-tarbiya tizimini qamrab oladi.

Millat ma’naviyati harakteriga quyidagi zaiflik belgilari salbiy ta’sir etishi mumkin:

 xafsalasizlik;– johillik;
 befarqlik;– hudbinlik;
 g’ayratsizlik;– yalqovlik va h.k.
 qo’pollik;

Hozirgi fan va texnologiyalar ravnaqi davrida boshqa kishilarning ongi va qalbiga          yashirin,      g’araz         maqsad       bilan ta’sir ko’rsatishni ifodalashda manipulyatsiya (manus – qo’l) so’zi, ya’ni «ob’ekt ustidan biror maqsadda ish olib borish» ma’nosida ishlatilmoqda. Bunda chaqqonlik, mahorat talab qilinishi ko’zda tutiladi. SHu sababli, «manipulyatsiya»ni ko’chma ma’noda «odamlar bilan ob’ekt sifatida munosabatga kirishish» deb ham tushuntirish mumkin. Bunda «boshqalarga bildirmasdan, asl maqsadni yashirin tutgan holda boshqalar ustidan hukmronlik qilib, o’zi istagan xulq-atvorni shakllantirish»dan iborat.

SHaxsning mafkuraviy immunitetiga ta’sir ko’rsatish jarayoni manipulyatsiya tushunchasida aks etadi. Chunki, «davlatchi»ning ta’siri:

  • shaxsga nisbatan zo’rlik, kuch ishlatilmaydi, balki ma’naviy, psixologik xususiyatga ega;
  • bu ta’sirda asl maqsad yashirin qoladi. SHuning uchun ham «islom dini niqobida» degan ibora ishlatiladi;
  • g’oyaviy manipulyatsiya, zimdan ta’sir ko’rsatuvchidan mahorat va bilimni talab qiladi.

Shuning uchun ham g’oyaviy manipulyatsiyani mafkuraviy kurash, yot mafkuralar tomonidan qo’llanilayotgan ta’sir texnologiyasining tarkibiy qismi, deb atash mumkin. Ya’ni, manipulyatsiya odamni u yoki bu ishni qilishga emas (targ’ibot va tashviqotdan farqli o’laroq), balki shu ishni qilishga xohish, istak uyg’otishga xizmat qiladi.

Har bir kishi yoki jamoa, jamiyat mafkuraviy immunitetni besh darajaga bo’lib o’rganish, baholash, uni shu asosda takomillashtirish mumkin:

  1. Mafkuraviy immunitetning quyi darajasi – shaxs, jamoa, jamiyat yuqoridagi bilimlardan xabardor emas, buzg’unchi mafkuraviy g’oyalarga befarq, loqayd.
  2. Darajasi – bilimlar bor, lekin ular his qilinmagan, sistemalashmagan, shu sababli ularni buzg’unchi mafkuraviy g’oyalarga qarshi ishlatishga tayyor emas.
  3. Mafkuraviy bilimlarga ega, lekin ular nazariy, shaxs, jamiyat ularni

qo’llashga qiynaladi.

  1. Asosli bilimlarga ega, vaziyatni to’g’ri baholay oladi, ichki va tashqi siyosiy, mafkuraviy ta’sirlarga qarshi immunitet shakllangan va uni ongli ravishda ishlatadi.
  2. Oliy daraja – mukammal g’oyaviy, siyosiy, iqtisodiy bilimlarga ega va bu bilimlarni bemalol amalda qo’llab, buzg’unchi mafkuraviy, siyosiy g’oyalarni doimo hamma joyda fosh qila oladi.

Xavfsizlik va barqarorlik tushunchalari. Olamga ikki narsa tahdid soladi:

tartib va tartibsizlik. Xalqaro munosabatlarini pessimistik nigoh ostida tahlil etuvchi – realizm nazariyasiga ko’ra, har bir davlat o’z xavfsizligi nuqtai nazaridan boshqa davlatlarga nisbatan ehtiyotkorlik bilan qaraydi. Ya’ni, davlatlar o’rtasidagi munosabatlarda do’stona aloqalardan ko’ra o’z milliy manfaatlari ustuvorligi birinchi darajali ahamiyat kasb etadi. Mazkur nazariya mohiyatiga ko’ra, har bir davlat xatardan xoli bo’lishni va rivojlanishni istasa, boshqa davlatlarga raqobat ko’zi bilan qarashi, dushman hamisha va har yerda mavjud degan aqidaga asoslanishi lozim. Terror tashkiloti ham o’z dushmanisiz mavjud bo’lishi mumkin emas. Dushmanning mavjudligi terrorchi tashkilot tuzilishi uchun hal qiluvchi omil hisoblanadi. Har qanday terrorchi tashkilotning pirovard maqsadi o’z dushmani ustidan to’la g’alaba qozonishga erishishdan iborat. Biroq davlatlarda hamisha ham bu maqsad namoyon bo’lavermaydi.

Demak, Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlashning ayrim jihatlari mavjud. Bugungi kunda mintaqaviy mojarolarning turkum omillari yalpi xavfsizlikka asosiy tahdid solmoqda. Mintaqamizdagi tanglik vaziyatlarining yuzaga kelishida va saqlanib turishida asosiy sabab bo’luvchi ichki va tashqi omilar mavjud.

Ichki omillar quyidagilardan iborat:

  1. Mafkura va ma’naviyatda yuzaga kelgan bo’shliq hamda uning turli xil diniy va ekstremistik g’oyalar bilan to’ldirilishi.
  2. Aholining talay qismini qamrab olgan qashshoqlik va ishsizlar sonining ko’payishi. Buning oqibatida turli xil radikal va agressiv g’oyalar tarqalishining kuzatilishi.
  3. Mintaqadagi ba’zi bir davlatlarning o’z hududini to’liq himoya qila olmasligi va buning oqibatida bir davlatdan ikkinchi bir davlat hududiga uyushgan jinoyatchilikning va separatizmning tarqalishi.
  4. Korruptsiya, poraxo’rlikning ko’payishi.
  5. Mintaqadagi hududiy, toza ichimlik suvi borasidagi muammolar va h.k.

Tashqi omillar qatoriga quyidagilarni kiritish mumkin:

  1. Markaziy Osiyo mintaqasining dunyodagi mojaroli nuqtalarga yaqin joylashishi (Shimoliy Kavkaz, Afg’oniston, Kashmir hududlari). Buning oqibatida xalqaro terrorizmning tarqalishi.
  2. Ba’zi bir siyosiy kuchlar tomonidan mintaqadagi vaziyatning barqarorlashuviga bo’lgan manfaat va ta’sir. Bu, albatta, doim ham iqtiso-diy muammolar bilan emas, balki hududiy va g’oyaviy masalalar bilan bog’liq.
  3. 2001 yilning 2 sentyabridan boshlab, mintaqa mamlakatlari Osiyo davlatlari uchun ham, Yevropa davlatlari uchun ham yanada muhim gessiyosiy ahamiyat kasb etdi. Yevroosiyodagi kuchlarning an’anaviy qaror topgan geosiyosiy muvozanatini o’zgartirib yubordi.[1]

[1] Саидолимов С.Т. Марказий Осиёда хавфсизликни таъминлашнинг айрим жиҳатлари. «Халқаро муносабатлар» журнали, 2004, № 1, 22-б.

Previous articleMafkuraviy immunitet tushunchasi
Next articleSharqda ijtimoiy himoya tizimining evolyusion rivojlanishi