Заҳириддин Муҳаммад Бобур Фардлар Zahiriddin Muhammad Bobur Fardlar Захириддин Мухаммад Бобур Фардлар
Holimni sanga aytib, xajr o’tig’a o’rtondim,
Ey yor, yamon qildim, har neki dedim — yondim.
Sanbo’sa sening ko’nglung gar istasa, andoq qil,
Sanbo’sa kerak bo’lsa, san bo’sa inoyat qil.
Qutulmoq firoqingdin oson emas,
Etishmak visolingg’a imkon emas.
Darding o’lsa, ilojni netayin?
Sensizin taxtu tojni netayin?
Mehrubon istab, baloi bevafog’a uchradim,
Bevafo ermish, Xudoyim, ne balog’a uchradim?
Bo’ldum yana oshufta, devona dag’i bormen,
Go’yoki bu fursatta oshiq bo’lub o’xshormen.
Koshki el birla ul mahvash hikoyat qilmasa,
YO hikoyat qilg’anini el rivoyat qilmasa.
Ko’nglum visolidin xushu ko’zumda nurdur,
Ko’z ravshani, ko’ngul xushi Abdushukurdur.
Bo’lmadi hargiz, netay, ul bevafo yorim mening,
Gar menga yor o’lsa ul, bo’lg’ay Xudo yorim mening.
YOrning ag’yorg’a meh_ru vafosin angladim,
Notavon ko’nglumga ham javru jafosin angladim.
Qadin ko’z jo’yborig’a ul oy bexost keltursa,
Oyog’idin ko’tarmay boshni, Tangri rost keltursa.
Ne osig’ ishq aro man’ aylamak oxu fig’onimni
Ki, men barbod bermishmen bu yo’lda xonumonimni.
Sengakim, arzi holimni ado men notavon qildim,
Muborak xotiringg’a noxush-ar kelsa, yomon qildim.
Mushtoqdurur xasta ko’ngul vaslinga bisyor,
YOrim kecha kelgilki, xabar topmasun ag’yor.
Eyki, la’li jonfizoing nuqlu maydin yaxshidur,
Kelgil ushbu kecha, yuz ko’rsatki, oydin yaxshidur.
Kelki, onda furqatingdin dog’i hirmon qolmasun,
Qolmasun g’amda ko’ngul, ko’nglumda armon qolmasun.
Ishqing mayidin, ey jonkim, mastu bexabarmen,
Gohi o’zumda yo’qmen, gohi o’zumda bormen.
Ko’zum yorug’lug’iyu xasta ko’nglum xushlig’i sensen,
Badanda jonsenu jonning dag’i dilkashlig’i sensen.
Senga holimni yozdim, sajda qildim,
Aytqilkim, ne yozdim, ne yongildim?
Otin og’zimg’a oldim ersa, tortar tig’i kin ul mah,
Meni agar o’lturur bo’lsa bu yozuq birla, bismillah.
Meni yo’q e’tiqodi deb, bori el ichra yod etma,
Xudoy uchun bori elni o’zungdek e’tiqrd etma.
Jahon chun bevafodur, nechakim andisha Bobur qil,
O’zungni podshoxi jumlai olam tasavvur qil.
Mehr ila xursand etarsen, javr ila pomol ham,
Bir zamon g’amgin qilursen, bir zamon xushhol xam.
Ko’rmas jahonda hargiz ko’nglini shod Bobur,
Topmas murodi dilni, ey nomurod Bobur.
Bu ko’zaki, bo’ynumg’a qo’yub kelmisham oni,
Har kim bu chog’ir ichmasa, o’z bo’ynig’a qoni.
YOd aylamading hargiz, munchaki yolinibmen,
Sen meni sog’inmaysen, men seni sog’inibmen.
Xati birla ul oy xaddi: biri — mohu biri — hola,
Yuzi birla aning qaddi: biri — sarvu biri — lola.
Ulfatim el birla ozdur, ko’bdur el javri menga,
Ne mening tavrim yoqar elga, ne el tavri menga.
Bahor mavsumi ettiyu xush xavo o’tti,
Tag’oful aylama soqiyki, o’tti, hr, o’tti.
Bodadin ishrat uyini doim obod etgasen,
Har qachonkim, boda no’sh etsang, meni yod etgasen.
YO Rab, xavos jam’ida Boburni xos qil,
YOxud avom tafriqasidin xalos qil.
O’zga hamdam istabon, jonimg’a mahram naylayin?
Menmenu ul oy xayoli, o’zga hamdam naylayin?
Ochildi ko’nglum o’shal gul’uzor kelganidin,
Nechukki, g’uncha ochilg’ay bahor kelganidin.
Bir fikru bir havodadurur har nafas ko’ngul,
Har lahza bir havas qiladur bulhavas ko’ngul.
Visol shavqidamen, ishtiyoq ko’rsatma,
Xudoy uchun menga asru firoq ko’rsatma.
Necha boshimg’a yog’durg’ay jafo toshini ul mahvash?
Necha sabr aylay oning javrig’akim, o’tdi haddin tosh?
May xumoridin o’lur har nafas afzun dardim
Soqiyo, kel, bir ayoq berki, ilikdin bordim.
Jafoni qo’y, vafo tarkini tutma,
Unutmasmen seni, sen ham unutma.
Senga oshiq emasmenkim, menga javr etgasen doim,
Sening nozingni kim tortar, mening sendin ne parvoim?
Gar ko’zungdin tushtum ersa, ko’rdum oni bodadin,
Bo’ldi taqsir emdi sen o’tkor meni uftodadin.
Chun zarurat bo’ldi, qildim sendin ayru mayli jom,
Har chog’irkim, ichmasam yoding bila, bo’lsun harom.
Tasavvur qilmag’ilkim, sendin, ey jon, o’zga qilg’aymen,
Ko’ngul ul, fikr xam uldur, ne imkon o’zga qilg’aymen?
Bormakim, ko’nglumda vasling ishtiyoqidur hanuz,
Kelki, vasling ishtiyoqi menda boqidur hanuz.
Eshikishta boshim qo’ymoq uchun har dam itob etma,
Bosh olib ketgum oxir eshikingdin, iztirob etma.
YAna oshuftaroq ko’rdum o’shal nomehrubonimni,
Ne ish qildim? Ne taqsir o’ldi? Bilmasmen gunohimni.
Hajr ila qo’nglumni buzding, vasl birla tuz meni,
Bordingu o’lturdung oxir, kel, dag’i tirguz meni.
O’tgan oqshom va’da aylab, ul pariro’ kelmadi,
«Ko’zlarimga kecha tong otquncha uyqu kelmadi».
Ichib chog’irni, ishim telbalikka yovushti,
Nechuk tahammul etay, ichimga o’t tushti.
Go’shae tutsam, jahonning elidin g’am ko’rmasam,
Istaram el ko’rmasa meniyu men ham ko’rmasam.
Bizga chun mehring yo’q, elga mehrubonlig’ qilmag’il,
YAxshilig’ chun qilmading, bore yomonlig’ qilmag’il.
Jahon birla jahonning ahlidin behad malolim bor,
Biridin qat’ etib, ul birga qotilmas xayolim bor.
Jonni fido qilib senga, bormen dag’i yomon,
Qilg’an hamondurur dog’iyu qilmag’an hamon.
Ey sabo, sharh aylagil hijronda avqotim mening,
O’tsa ul shahning tobug’ida agar otim mening.
Bo’ldi hajring do’zaxining bartaraf bo’lmoq chog’i
Kim, visolingning dalilidur ko’zumning uchmog’i.
Ham husnining binafshayu gul banda-bardasi,
Ham sarv erur chamanda bir ozodkardasi.
Tani zorimni de, gulshanda shoxi notavon ko’rsang,
Sarig’ yuzumni sog’in, bog’ aro bargi xazon ko’rsang.
Boburdurur bu ikki varaqning muharriri,
Biri butun varaqturu payvandlar biri.
Bormu erkin hech nima olamda hijrondin yomon,
Har nekim ondin yomonroq yo’q, budur ondin yomon.
Base, firoqida ichsam chog’ir, yig’im keladur,
Manga chog’irni keturmangki, achchig’im keladur.
Tutmagil, ey gul, ravokim, ishqing ichra bir g’arib,
Erga bosh qo’yg’ay xazon yafrog’i yanglig’ sarg’arib.
Zuhd sahrosig’a tushtum ishq yo’lidin ozib,
Boburi gumrahni emdi kim bu yo’lg’a ko’ndurur?
Ul ikki labi ramzi dard ahlig’a qilmaydur,
Gul g’unchasidur go’yo, bizlarga ochilmaydur.
Bor archi boisi yuz sho’ru yuz gunoh chog’ir,
Chog’ir firoqi qildi halok meni, oh chog’ir!
Firoqingdin yovushtum o’lgali, ey yor, kelgaysen!
Visolinga base mushtoqmen, zinhor kelgaysen!
Ul pariruhsora hargiz notavonliq ko’rmasun!
YAxshidur yaxshi kishi, hargiz yomonliq ko’rmasun!
Sendin ayru naylagaymen ayshu sahbo xushlug’in,
Ki, sening uchun tilarmen barcha dunyo xushlug’in.
Sening uchun vatanim ko’hu dasht bo’lg’usidur,
Aning uchunki, vafosiz g’azol ko’runasen.
YOr qadrin bilmadim to yordin ayrilmadim,
YOr qadri muncha ham dushvor ekandur bilmadim.
Ko’rub hijron g’amin, jonong’a ettim,
Agarchi ranj chektim, jong’a ettim.
Meni hijronda kuydursang, ko’ngul sendin sovutmasmen,
Agarchi sen unutgung meni, seni men unutmasmen!
Qovun birla uzumning hajrida ko’nglumda g’am har so’,
Oqar suvning firoqidin ko’zumdin har dam oqar su(v).
Jahon eliyu jahon borcha gar adam bo’lsa,
Adam yo’lini tutay zarra menda g’am bo’lsa.
Istaram etsam quyundek gul’uzorim qoshig’a,
Ollida tufrog’ bo’lub, evrulsam oning boshig’a!
Garchi olamda visol ayyomi dilkashdur, axiy,
To bilingay vasl qadri, hajr ham xushdur, axiy.
Mehribon sog’ing’onim nomehribon ermish, netay?
YAxshilig’ ko’z tutgonim asru yomon ermish, netay?
Necha ul yor yod etmay, meni ag’yor sog’ing’ay,
Ne kun bo’lg’ay meni dilxastani ul yor sog’ing’ay.
Bu dunyodin farah yo’qtur meni mahzung’a jononsiz,
Jahondinkim, desun, billoh, kerakmas manga jon onsiz!
Do’stluqni gar tilarsen aylasang isbot kel,
Suhbatingg’a asru ko’p mushtoqdurmen bot kel.
Xush ul burunqi zamonlarki, o’tgiyu bordi,
Xush ul kishiki, zamonlarni yaxshi o’tkordi.
Murod vasling erur — ayla yod Boburni,
Unutmog’il yana bu nomurod Boburni.
Ko’zumning nurisen, ko’nglum huzuri,
Tanim xurramlig’i, jonim sururi.
Sabzayu gullar bila jannat bo’lur Kobul bahor,
Xosa bu mavsumda Boron yozisiyu Gulbahor.
G’ayrg’a necha ul oy vafo qilur,
Necha jonima mening jafo qilur?
Qadi firoqi meni duto qilur,
Qoshi hajri qomatimni yo qilur.
Zahri hijron ichmisham, ber boda taryoki manga,
May xumori boshta cho’xtur, tut chog’ir soqi(y) manga
Bog’ necha xo’b esa, ko’yicha yo’qtur,
Sarvni mavzun desa, bo’yicha yo’qtur.
Ag’yorg’a o’q urubon, dardig’a davo qiladur,
Bisyor yomon boradur, ul yor xato qiladur.
Bormoqqa ne maskan muyassar,
Turmoqqa ne davlat muyassar.
Biling muni davlat, gar o’lsa muyassar
Rahiqi muravvaq, rafiqi suxanvar.
Ishqni har kimki qilur ixtiyor,
Men kibi olamda bo’lur xoru zor.
Shayxu mullo Shihobu Xondamir,
Keling uch-uch, iki-iki, bir-bir.
Jamolingdin quyosh asru bot o’totlig’,
Sochingga banda bog’ ichra sunbul otlig’.
Vahmu usrattin amone toptuq,
YAngi jon, toza jahone toptuq.
Kel, ey rafiqi gulro’y, ketur raqiqi gulrang,
O’zung ichib, manta quy, ko’tar navo tuzub chang.
YAshurdi otini g’ayr ittifoqi birla ul qamdam,
Dedim otini elga, fosh qildim ittifoqin ham.
Ishq yuki ayladi sipehri a’loni ham,
Ne ajab, ar aylasa meningcha shaydoni ham.
Raqib yo’ldoshu men hajrdin duto o’ldum,
G’arib turki sitamgarg’a mubtalo o’ldum.
Boshim qadam qilibon visolinga etayin,
Muyassar bo’lmasa vasl, bosh olibon ketayin.
Haj yo’lig’a kir, ko’ngul, himmat bila,
Ber qaz, oq ar o’lsa yuz ming qofila.
G’am yuzini ko’rma, bo’lsang jur’ayu jome bila,
Shukr qil, may no’sh qilsang gar gulandome bila.
Ne malak andoq erur, ne erur oncha kishi,
Qamar aning muqirri, quyosh aning qayoshi.
Har kimki, bo’yunni qo’ymas, oni tiygay,
Chopqay, talog’ay, mute’yu munqod etgay.
Qading jannat riyozining niholi,
Eram gulzori xadingning misoli.
Hajr shomi sochi savdosi chekar har yon meni,
Vahki, bu poyoni yo’q tun qildi sargardon meni.
Ko’pu ozg’a Tengridur berguchi,
Bu dargohda yo’qtur kishining kuchi.
